افزایش روزافزون قیمت ملک از یک سو و تورم و عدم ثبات اقتصادی از سوی دیگر باعث شده است که سرمایه و نقدینگی جامعه به سوی ملک، آپارتمان و ساخت و ساز گرایش پیدا کند. به همین دلیل سازندگان، دارندگان املاک قدیمی یا اصطلاحا کلنگی را تشویق به مشارکت در ساخت آپارتمان می‌کنند.
یکی از قراردادهایی که در دو سه دهه اخیر بسیار رواج یافته، قانون مشارکت در ساخت است.
رویه و عرف معمول بدین شکل است که فردی به عنوان مالک، زمین خود را در اختیار فردی به عنوان سازنده قرار می‌دهد و سازنده تعهد می‌کند که مبلغی برای ساخت آپارتمان روی زمین، سرمایه گذاری کند و به نسبت سرمایه آورده شده که براساس آن توافق صورت می‌گیرد، طرفین در آپارتمان‌های ساخته شده شریک و سهیم شوند.
به عبارت دیگر، اشخاصی که زمین دارند اما سرمایه ندارند، با کسانی که سرمایه ساخت دارند ولی زمین ندارند، شریک می‌شوند و در زمین مالک، ساختمان را بنا می‌کنند و به این ترتیب در عرصه و اعیان، شریک می‌شوند.
این نوع معامله و توافق برای طرفین سودآور است زیرا ارزش افزوده حاصل از ساخت آپارتمان روی زمین، مبلغ قابل توجهی خواهد بود که حتی با توجه به تقسیم آن بین مالک زمین و سازنده، ارزش کلانی برای آن‌ها ایجاد خواهد کرد.
برای اطلاعات بیشتر به سایت آکادمی عمران مراجعه نمایید.
- دوشنبه ۰۹ بهمن ۰۲ ۱۵:۱۲
- ۵۵ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر